Yaşamının ilk yıllarındaki bir çocuğun kendi yeteneklerinden haberdar olmasının en görünür yolu: Hareket etmek!
Okul öncesi eğitimde en az yer verilen ve aileler tarafından da en az önem gösterilen etkinlik ne biliyor musunuz? Psiko-motor gelişimi destekleyici etkinlikler. Diğer gelişim alanlarına yönelik etkinliklere gösterilen ilgi, ne yazık ki bu gelişim alanına gösterilmiyor. Nedenler muhtelif… Okul öncesi eğitim kurumlarında uygun mekân bulunmaması bu nedenler arasında.
İlköğretim ve sonrasında da tabloda değişen çok az şey var. Geçmişteki beden eğitimi derslerimizi hatırlayalım yeter. Oysa erken çocukluk dönemi çocuklarının en belirgin özelliklerinden birisi de hareketli olmaları. Hareket, çocuğun gelişimini etkileyen önemli bir unsur. Çünkü psikomotor becerilerin kazanılması sadece fiziksel gelişim değil duygusal ve sosyal gelişim açısından da önemli. Psiko-motor beceriler, özellikle çocukluk döneminde benlik saygısının gelişiminde ve arkadaşlar arasında belli bir yer edinmede önemli rol oynuyor. Çocukların hareket gereksinmelerini karşılayacak en uygun etkinlikler ise hareketli oyun etkinlikleri. Kulağa ne kadar basit geliyor değil mi?
Eric Carle’ın ülkemizde yayınlanan üçüncü kitabı Tepeden Tırnağa’nın niyeti de bu kadar basit. Gerçi küçük okuruna boynunu benim gibi uzatabilir misin diye soran enfes bir zürafanın, ona sadece kaba psikomotor becerisi kazandırmak için orda olduğunu, sayfaya o niyetle davet edildiğini söylersek, başta dünyanın zerafetinin yansıması olan bir canlıya ve onu ilk kez karşısında gören bir diğer canlıya haksızlık etmiş oluruz. Yine de Eric Carle’ın bu kitaptaki temel niyetinin, dünya denen bu mavi gezegeni ve kendi bedenini yeni yeni tanımaya başlayan bir çocuğa psikomotor beceriler kazandırmak olduğunu söyleyebiliriz. Ne şanslıyız ki karşımızda, fiziksel bir hareketi başarıyla yapmanın sosyal ve duygusal yönleriyle bir bütün olduğunu sezecek inceliğe ulaşmış bir yazar var.
Hareket etmek niye önemli?
Dikkat, kuvvet, denge, tepki hızı, koordinasyon ve esneklik… Bunlar az şey mi? Bebeğiniz, çok değil bundan birkaç zaman önce bedenini dik tutabilmek için yerçekimine karşı sürekli bir uğraş vermek zorundaydı. Yerçekimine karşı kas ve kemik sistemi üzerinde kontrol sağlamak için çok çalıştı. Önce başını tutmayı başardı, sonra gövde ve bacaklarının kontrolünü sağladı. İki yaşından sonra ise temel hareketleri kaba bir şekilde ortaya çıktı, çünkü o da her çocuk gibi kendi bedeninin hareket becerisini anlamak ve bunu denemek için çaba gösterdi. Yetişkinler için sıradan ve kolay hareketler olmasına rağmen onun bu becerileri kazanmak için zamana, cesaretlendirilmeye ve alıştırma olanağına ihtiyacı vardı. Dış dünyayla iletişim kurmak için bunlar gerekliydi.
Çocuğunuzun gelişiminin hızlı olduğu kritik yıllarda temelini atacağınız şeyleri oyunla ve eğlenceyle sunmayı kendine bir borç bilen ebeveynler Youtube’da “From Head to Toe Song” yazarak kitabın şarkısına ulaşabilirler.
Eric Carle’ın seyrine doyum olmaz çizimleri ve kitabın şarkısı eşliğinde hoplayıp zıplayan yavrunuza bakarak anın tadını çıkarmanız dileğiyle.